Αρχαιολογική ανακάλυψη στην Ιερουσαλήμ αποδεικνύει ως βάσιμη τη βιβλική αναφορά για την κατάκτηση της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, στο βιβλίο του Ιερεμία κεφ. 52 και στο βιβλίο Β' Βασιλέων κεφ. 25, περιγράφεται η πολιορκία και εντέλει η κατάκτηση της Ιερουσαλήμ, την ένατη μέρα του μήνα Aβ, το 587 πΧ.  Αυτές τις μέρες, λίγο πριν τον εορτασμό αυτής της ενθύμησης, η Αρχαιολογική Υπηρεσία του Ισραήλ, ανακοίνωσε ότι ανακαλύφθηκαν νέες αρχαιότητες από την εποχή του Ναβουχοδονόσορα του 2ου που οριστικά αποδεικνύουν την ακρίβεια των βιβλικών αναφορών σχετικά με αυτό το συμβάν της ιστορίας του Ισραήλ. 

Ήδη από το 1960, όταν ακόμα αυτό το τμήμα της Ιερουσαλήμ ήταν υπό τον έλεγχο της Ιορδανίας, η Βρετανή αρχαιολόγος Kathleen Kenyon και η ομάδα της, έφεραν στο φως κάποια στοιχεία αλλά δεν ήταν επαρκή. Αργότερα, κατά τη δεκαετία του 1970, υπήρξε ο ισχυρισμός ότι οι ανασκαφές δεν γίνονταν στο σωστό σημείο.

Κατά τους τελευταίους τέσσερις μήνες το Εθνικό Πάρκο της Ιερουσαλήμ διεξήγαγε αρχαιολογικές έρευνες εκτός των ορίων που πιστευόταν ότι ήταν τα όρια της Ιερουσαλήμ. Αυτή η μετατόπιση οδήγησε στην ανακάλυψη σημαντικών ευρημάτων που χρονολογούνται από το 2600 π.Χ. από την Αρχαιολογική Υπηρεσία του Ισραήλ, που επιβεβαίωσαν την αξιοπιστία των Βιβλικών κειμένων και την περιγραφή τους για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. 

Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι ο Ναβουχοδονόσορας κατάφερε να νικήσει τον βασιλιά της Ιουδαίας, τον Σεδεκία και να καταστρέψει την πρωτεύουσα του, την Ιερουσαλήμ, και "έκαψε τον οίκο του Κυρίου και τον οίκο του βασιλιά. Και όλα τα σπίτια της Ιερουσαλήμ, ακόμα και κάθε σπίτι μεγάλου άνδρα, έκαψε με φωτιά". Στις ανασκαφές, οι αρχαιολόγοι βρήκαν τοίχους και καταρρέοντα δωμάτια τα οποία καταστράφηκαν και καλύφθηκαν με στρώματα τέφρας. Τα καμένα στρώματα είναι απόδειξη μιας έντονης φωτιάς που ξεκίνησε ξαφνικά και σκόπιμα, όπως καταγράφεται στην Αγία Γραφή
.
Η Αρχαιολογική Υπηρεσία του Ισραήλ ανέφερε ότι κατά την ανασκαφή των καταστραμένων δωματίων, ανακάλυψαν σπάνια αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων και αγγείων που έφεραν τη βασιλική σφραγίδα και χρονολογούνται μία δεκαετία πριν τον Πρώτο Ναό, ένα σκαλιστό άγαλμα από ελεφαντόδοντο και στοιχεία πολυάριθμων ειδών διατροφής που ανήκαν τυπικά στη διατροφή εκείνης της εποχής. Οι σφραγίδες και οι αυτές με τη μορφή ροζέτας είναι η πιο σημαντική ανακάλυψη, καθώς παρέχουν απόλυτη απόδειξη για το τέλος της διοίκησης της δυναστείας των Ιουδαίων. Οι σφραγίδες χρησιμοποιήθηκαν ως σήμα του βασιλιά για όλα τα αγαθά που είχαν αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης και εμπορικής συναλλαγής.

Ματθαίος 5:18 Επειδή, σας διαβεβαιώνω, μέχρις ότου παρέλθει ο ουρανός και η γη, ένα γιώτα ή μία κεραία δεν θα παρέλθει από τον νόμο, έως ότου όλα εκπληρωθούν.


​Πηγή